Эсперанта/Альфабэт

Эспэранта выкарыстоўвае лацінскі альфабэт за выключэньнем літараў q, w, x, y, затое ёсьць літары з дыякрытычнымі знакамі: ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ, ŭ, агулам 28 літараў:

a — а	b — б	c — ц	ĉ — ч	d — д	e — э
f — ф	g — ґ	ĝ — дж	h — г	ĥ — х	i — і
j — й	ĵ — ж	k — к	l — л	m — м	n — н
o — о	p — п	r — р	s — с	ŝ — ш	t — т
	u — у	ŭ — ў	v — в	z — з

Эспэранцкія гукі вымаўляюцца гэтаксама як і ў беларускай мове. Словы чытаюцца, як і пішуцца: адна літара — адзін гук. Націск заўжды на перадапошнім складзе слова. Гукі [j] і [ŭ] лічацца зычнымі і складаў не ствараюць, яны ўтвараюць дыфтонг з папярэдняй ці наступнай галоснай. Беларусам трэба пазьбягаць аканьня, яканьня, дзеканьня ды цеканьня, камбінацыі di і ti можна чытаць як [ды] і [ты].

Назвы зычных літараў утвараюцца пры дапамозе канчатку -o (як назоўнікі), галосныя называюцца сваім гукам.

Для запісу і адлюстраваньня спэцыфічных эспэранцкіх літар з дыякрытыкамі выкарыстоўваюць юнікод (Unicode). Тыя, хто карыстаецца праграмамі, якія не падтрымліваюць юнікод, запісваюць эспэранцкія літары пры дапамозе дыграфаў. Найбольш пашыраныя:

• т. зв. фундамэнтальны, рэкамэндаваны Замэнгофам: ch, gh, hh, jh, sh, u;
• x-мэтад (найбольш часты ў інтэрнэце і ў электронным ліставаньні): cx, gx, hx, jx, sx, ux;
• розныя іншыя: пры дапамозе апострафа ' , крышачкі ^ , ці шляхам ужываньня астатніх літар лацінскага альфабэту.

Існуе спроба стварыць кірылічную азбуку для эспэранта (Кирила есперанто-центро).

Пры пісьме перанос слова на іншы радок — адвольны, звычайна (але не абавязкова) па мяжы складаў.